We zijn er nog hoor.. Nothing (special) happened!

Het is niet dat we niks meer gedaan hebben..
We hebben juist veel gedaan.. Maar eigenlijk alleen maar de standaard Florida activiteiten in combinatie met heel erg warm weer en heel erg slechte WiFi, maakte dit dat het bijhouden van een blog steeds minder aantrekkelijk werd, niks nieuws te melden en het kost heel veel moeite om foto's en een verhaaltje op te laden.. Sorry 😁

Wat hebben we gedaan.. We hebben Magic Kingdom en Animal Kingdom bezocht, super leuk natuurlijk maar niks wereldschokkends. Om eerlijk te zijn vind ik het eind van de dag in Magic Kingdom een soort droom, een sprookje, een van de mooiste dingen die ik ken en die me steeds weer in vervoering brengt..

Het zou de minst drukke dag van deze periode zijn, maar ik vermoed dat iedereen dat gelezen heeft en, dus, was het nog altijd razend druk in Magic Kingdom. In Animal Kingdom daar en tegen was het zeker rustig, korte wachttijden ca 15-25 minuten en niet volledig gevulde zalen bij shows. We hebben weer genoten van Finding Nemo en the Lion King. Maar door de warmte 33-35 graden, waren de dagen echt heel erg vermoeiend.

We zijn nog een heerlijke dag naar Anna Maria Island geweest. Wat een mooie omgeving en dit strand.. Maar wat een rot eind rijden.. 1 uur en ? 50 minuten 110 Miles.
Maar het was het waard.. We hebben er 's middags heerlijk in "the Sandhouse" aan het strand gegeten en een paar fijne uren op het strand doorgebracht. Niet eerder zagen we een echt wit strand.. Er wordt veel getrouwd daar, ook toen wij er waren.. Mooi hoor, maar in die hitte in een pak of trouwjurk op het strand foto's maken..  Mij niet gezien..

We hebben uiteraard nog een dag of 2, 3 geshopt. Met de aanloop naar Moederdag waren er wat extra aanbiedingen en bij Tommy Hilfiger leverde dat een extra korting van 20% op. Echt ongelofelijk.. Een van de caissières vroeg ons of er in Europe geen Tommy Hilfiger winkels zijn.. Toen ik vertelde wat de prijzen daar zijn, sloeg ze stijl achterover.. Het personeel van Hilfiger krijgt 40 tot 50% op de prijzen in de winkel..
Als voorbeeld; wij kochten ieder een jurkje leuk afgeprijsd van $89 voor $34,99 daar ging nog eens $6,97 af en er bleef dus $28,02 plus 6,5% sales fax over om te betalen.. Zij betalen ca $17,50.. Ik durf niet te bedenken wat een jurk in Nederland kost.. Meer dan €100 gok ik.

Sterre heeft zich naast kleding tegoed gedaan aan make-up borstels en een prachtige Ted Baker tas en tot slot ook nog aan 2 paar sneakers.. Bij TJ Max kocht ze voor Moederdag een Tommy Hilfiger handtas voor mij en toen was haar geld op.. Meer dan zelfs.. Maar goed daar had ze dan ook voor gespaard en binnenkort kan ze in haar eerste baan beginnen, dus dat komt helemaal goed..

We hebben ons zelfs ook nog een dagje zo goed als niet verplaatst en hebben een dagje rondom het zwembad van ons motel gehangen en dat is toch ook wel erg fijn. Zelfs het eten was niet slecht hier, voor het geld is het echt een hele goede plek

Eergisteren hebben we een dag Universal studio's gedaan, morgen staat de laatste op het programma. Sterre is helemaal gek van Harrie Potter dus daar begint de dag, net als maandag, ik hoop dat ik nu minder misselijk word, want maandag heb ik er lang can kunnen genieten.
Hopelijk is het morgen zoals beloofd echt slechts 29 graden, we hebben het toch wel moeilijk met die hoge temperaturen, we drinken veel en rustig regelmatig even kn de schaduw uit, op die warme dagen, maar ik vind ze slopend..

Eigenlijk is de beste plek het strand, daar is het net wat minder warm en het waait er vaak lekker... Maar beloofd is beloofd..

Restaurants, we hebben de volgende restaurants inmiddels bezocht,
Voor ontbijt Ihop, Dunkin Donuts en Cracker Barell
Voor lunch en diner, in willekeurige volgorde
Panera Bread
The Outback
Sweet tomatoes
The Melting Pot (duur, maar goed, lekker en net wat meer klasse)
Applebees
Cici's pizza
the Sandhouse op Anna Maria Island
Ramada Gateway Inn (De sandwiches in hier prima en rijkelijk voorzien van frietjes)
Olive Garden (wat een heerlijke salade serveren ze hier, gratis)
Longhorn (werkelijk het lekkerste biefstuk in tijden gegeten)
Cracker Barell
Food Corner (Orange chicken)
Five Guys, Food Corner
Broodje van de Publix

Foto's en meer info volgen later...
Nu eerst bedenken waar we vanavond gaan eten...🍔🍟🌮🍕🍝🍷

Dag 3, 25 april.. Zee!

Zee was vandaag ons doel, om te beginnen Daytona Beach.

De dag begon nogal bewolkt en ook nog met een fikse file om Orlando door te komen.
Eenmaal Orlando door ging het prima, al was het wel erg druk op de weg.

Vanuit Kissimmee, is alles toch net een kwartiertje verder rijden.. mmmm misschien van de week eens naar het zuiden rijden ipv naar het noorden..

Daytona viel een beetje tegen.. Het was zwaar bewolkt en hoog water dus geen mogelijkheid om het strand op te rijden.. Inmiddels begonnen we wel al weer trek te krijgen en besloten we om bij de Publix een broodje te halen.. En vervolgens onze weg voort te zetten richting Cocoa Beach.
Dat broodje was weer een succes en het kostte ons wel wat tijd om het te nuttigen..
En echt het waren maar halve broodjes, waar laten mensen een hele?

Een kustweg kreeg ik niet gevonden, maar het eerste stuk reden we wel door het binnenland..
Wat een verschil met de snelweg.. We passeerden meer trailerparken dan gewonen huizen en heel veel community churches. Ik vind het heel ontspannend om zo een stuk te cruisen..
Maar op een gegeven moment hebben we toch maar weer de snelweg gekozen.

Cocoabeach is een mooi strand, het was alleen tja laten we zeggen, nogal heet.
Maar na wat sms'jes naar Nederland te hebben verzonden, konden wij alleen maar grijnzen.. 8 graden in combinatie met veel regen en wind? Wij hebben t hier veel beter.. Veel beter...
We zullen proberen niet meer te klagen 😁

Het zee water of eigenlijk moet ik oceaanwater zeggen, was ook al zo heerlijk van temperatuur..
Helaas was door de aanlandige wind, de branding nogal flink en was t een hele uitdaging om je staande te houden in het water.. Maar man, wat was dat lekker..

Na een uurtje of 2 en half hielden we het voor gezien.. Het allergrootste nadeel van het strand is dat alles uiteindelijk aan elkaar plakt van zonnebrand, zand en zout.. En zo besloten we tegen half 5 toch maar terug naar het hotel te gaan om te douchen, ipv ergens plakkerig naar een restaurant te gaan.

Op verzoek van Sterre reden we eerst nog naar de Super Target, want ze had nog wat wensen, maar die viel erg tegen.. Wat een zooi was het daar.. TJ Max zat er vlakbij en daar konden we wel ons hart ophalen.. Sterre zocht wat make up borstels bij elkaar en kocht voor mij een hele mooie Tommy Hilfiger handtas. Nog voor mijn verjaardag en alvast voor Moederdag.
Er waren ook nog prachtige Hilfiger teenslippers, gewone rubberen, maar helaas net niet in mijn maat. Ik mocht ze echt niet kopen van Sterre..

De dag hebben we afgerond bij The Outback.. Wat kun je daar toch lekker eten..
Samen hebben we geprobeerd een blooming onion te verorberen, niet gelukt..
Ook het hoofdgerecht was weer too much. Sterre heeft haar Sirloin en garnalen wel helemaal opgegeten, maar mijn beef taco's waren toch echt te veel van het goede...

Bij thuiskomst, het was inmiddels tegen 11 uur zijn we meteen gaan slapen..
De wekker op 7 uur, want Magic Kingdom stond op het programma..

24 April.. Zondag en dan?

Dag 2, 24 april.

Vannacht was ik om half 3, klaar wakker, ik was volledig overtuigd dat ik de hele nacht had doorgeslapen en het een kwestie van minuten zou zijn voordat de wekker af zou gaan. Niet dus!
Om 5 uur gebeurde het zelfde, waarna ik maar even gelezen heb om aansluitend toch nog door te slapen tot een uur of half 8. Niks bijzonders dus.. Voor zo'n eerste ochtend in Florida.
Sterre had nergens last van en sliep door tot ze wakker werd van mijn gerommel, omdat ik een kopje koffie ging zetten.

Tja, wat doe je zo'n eerste dag, als die dag ook nog op zondag valt.. ook dat is, voor ons, niet zo lastig, je gaat shoppen. In de Lake Buena Vista Factory Store outlet, ik geloof niet dat we hier ooit eerder zijn geweest..
Maar niet voordat we eerst een broodje bij Dunkin' Donuts hebben gescoord, wat op zich al een hele belevenis was, omdat kennelijk heel veel mensen besloten hadden uit ontbijten te gaan. Bij Dunkin' Donuts hadden ze daar wat problemen mee. Het opnemen van de bestelling en het afrekenen ging prima, maar daarna was het voor de gestresste medewerkers toch echt een challenge.
Je krijgt een ticket met het nummer van me bestelling, ze waren nog bezig met nummer 645, wij hadden 669. Dat was op zich nog niet zo verontrustend, totdat we in de gaten kregen dat er mensen al een uur! stonden te wachten... Gelukkig greep er iemand in en na wat gezellige onderonsjes, dat is wat ik hier zo geweldig vind, stonden wij na een stief kwartiertje weer buiten, met de juiste bestelling en dat was best een unicum deze ochtend..

De rest van de dag was redelijk saai, voor een ander dan. Wij bezochten de Gap Store, Old Navy, Tommy Hilfiger, Aeropostale en uiteraard ook wat andere winkels, maar daar kochten we niets..
En reden met een auto vol, om half 4 naar Panera Bread om een late sandwich te nuttigen, ik nam een soepje, met spinazie, broccoli, zon gedroogde tomaten en een soort noodles het was lekker en kwam van de light selectie!
Hierna was een Walmart ons doel, waar we wat flesjes drinken, een klein Coleman koeltasje, oversized badhanddoeken, Jelly beans in 41 smaken (yes) en voor Sterre peanut nutter Oreo's, fruit, cereals en melk, voor ontbijt inkochten, maar toen was ik het toch echt beu, de winkels..
Wat ons opviel is dat het assortiment wel wat gewijzigd is, zo waren onze geliefde zakken met sliced appels niet te vinden, wel waren er nu bakken, maar wat moet ik met 70 stukjes appel?
Na alles naar het motel te hebben gesleept en te hebben opgeruimd, alle kaartjes verwijderd etc..

Zijnde uiteindelijk bij Applebees gaan eten en zo sloten we deze eerste Florida dag heel moe maar voldaan af.
Wanneer ik kan opladen is echt een raadsel, want de WiFi valt me overal wat tegen. Alleen bij Panera Bread was die gisteren goed genoeg om te posten...

Morgen een dagje naar zee!

Dag van vertrek, eindelijk.

Lang gewacht en dan, uiteraard, toch gekomen.
We hadden de wekker gezet, want stel je voor.. Maar natuurlijk waren we voor de wekker ging al uit bed. Behalve de toilettassen hoefden we niks meer in te pakken.. Het was een kwestie van douchen, aankleden, ontbijten en gaan.
De taxi was zoals altijd keurig op tijd en ook de rit van Gilze naar Schiphol verliep voorspoedig.
Maar daar begin het drama wat douane heet.. Man man wat een ellende, wij hadden 3 uur voor onze vlucht, maar er stonden legio mensen in de rij voor vluchten van half elf en elf uur en alles daartussen. Om elf uur moesten we nog door de douane en er stonden zoveel mensen om ons heen wiens vlucht voor elf uur vertrok.. We hebben best wat reizigers voor laten gaan..
Maar ook wij waren pas 2 uur een een kwartier na aankomst bij onze gate, die gelukkig redelijk vooraan was; G04. En ook onze vlucht was nu delayed omdat er nog altijd mensen voor de douane stonden terwijl wij al aan boord waren.

Online inchecken was gisteren niet gelukt, maar het was me, kennelijk wel gelukt om andere stoelen te selecteren. 2 met heel veel beenruimte, bij de nooduitgang, wat een verademing..
We vlogen ook met een ander toestel dan gepland.. Een Airbus A330-300 in plaats van een Boeing.

Wat me onmiddellijk op viel aan boord, was de leeftijd van de stewardessen. Zag ik de laatste de leeftijd wel stilletjes aan opschuiven, hadden we hier bij Air Canada toch echt te maken met senior ladies. Ik heb het uiteraard niet nagevraagd, maar golden girls waren er zeker bij 55+, maar misschien wel 60+. Met een van deze golden ladies tijdens het opstijgen tegen over ons in een stoeltje, werden we aardig onderhouden.. totdat we in de lucht waren..  En ik moet zeggen de service was meer dan goed en het eten vergezeld van een drankje naar keuze, misschien nog wel beter.

De overstap op Toronto en de vlucht met Air Canada Rouge naar Orlando waren ook prima!
De overstap was naast de formaliteiten, 1 toilet bezoek en een drankje lang! Met daarin een speciale rol voor de Deense man die in de buurt van Sarasota woont en waarmee ik een heel erg leuk gesprekje voerde, nadat hij ons had uitgelegd hoe het op de luchthaven van Toronto werkte.
De bagage hoef je niet op te halen en opnieuw in te checken, maar nadat je uit het vliegtuig bent gekomen en voor de volgende vlucht ben ingecheckt moet je in een ruimte wachten totdat je op een bord je intitialen ziet, die aangeven dat je bagage is gepasseerd. In mijn geval best lastig, aangezien ze hier de "van" aan je achternaam koppelen en mijn intitialen als "Van, Mon" worden weergegeven. Plots heten er best veel mensen van. "Wag, Ste" de initialen van Sterre, waren iets herkenbaarder. Pas dan mag je naar de paspoortcontrole. Gelukkig ging het allemaal soepel. Zeker vergeleken met Schiphol.

In de vertrekhal kon ik onze vlucht naar Orlando niet op het bord terugvinden, hij stond er wel, maar ik was op zoek naar een vlucht aan de hand van de boardingtijd, die ook op het ticket stond en niet de vertrektijd. Maar gelukkig was daar de Vlaamse Gijs die bij de information services in Toronto werkt en zo kwam alles goed.. Heel veel prikkels en tijdsdruk, leveren mij toch echt wel stress op..

De vlucht met Air Canada Rouge was simpel maar prima. De stewardessen hier leken de kleindochters te zijn van de stewardessen op de eerdere vlucht, echt heel grappig, maar ook deze dametjes bleken meer dan capabel en reuze vriendelijk te zijn.

Ook op MCO, Orlando International AirPort verliep alles soepel. Raakte aan de praat met een Man uit Florida en later een Canadees en je merkt dat zij toch wel erg onder de indruk zijn van de aanslagen in Europa. Ook al moest ik aan de eerste wel nog even uitleggen, waar Nederland ten opzichte van België, Frankrijk en ook Denemarken?? ligt.

Ik had me voorgenomen om het afhalen van de auto heel relaxed te doen, dit omdat ik eerder al eens problemen had met de auto, die zwaar beschadigd en vies bleek te zijn, maar dat zagen we pas de volgende ochtend. Je bent moe, wil naar je hotel en dan schiet echt goed kijken er nog wel eens bij in.
Maar deze keer zou me dat niet gebeuren.
We werden goed geholpen bij Dollar/Thrifty en nadat de baliemedewerker zich er van verzekerd had dat een "kleine" SUV voor ons toch voldoende was, kreeg ik het advies, dat als er niks naar mijn zin bijstond we gewoon moesten wachten, er zouden steeds wagens worden binnengereden.

Maar in tegenstelling tot eerdere ervaringen en mijn verwachting (zaterdagavond en er waren nog al wat vluchten binnen gekomen) was nou net het rijtje midsize SUV's goed vertegenwoordigd. Daar ging de gratis upgrade waar ik op hoopte, want we hebben eerder wel leuke auto's gereden. Ik de k dan aan de GMC en een full option Ford Edge.
Maar eerlijk is eerlijk er stond veel. Een Jeep, een Chrysler en nog meer, maar ook 2 fraaie Hyundai Santa Fe's. Laten we realistisch blijven dat is toch heel wat groter dan mijn eigen Renault Modus thuis. De keuze viel op een roest bruine Santa Fé, AWD (all Wheel Drive) met 8200 Miles op de teller.

Okay, de stoelen zijn niet elektrisch verstelbaar, maar man wat rijdt de deze auto meer dan goed!
 Morgen maar eens uitvogelen wat er allemaal op en aan zit. Mijn TomTom was snel weer geïnstalleerd de koffers achterin de auto gezet en off we were!
Wat gaat dat toch makkelijk, uitkiezen en wegrijden..

Inmiddels was het donker in Florida en zo vermoeid als ik was, hebben we rustig aan gedaan.
Tom, bracht ons zonder problemen naar Kissimmee, al zijn de wegen tov mijn kaart wel weer veranderd... Maar het lukte. Ons motel, het Ramada Gateway Inn, was met een half uurtje bereikt en ook het inchecken verliep spoedig. We werden niet teleurgesteld; precies wat we nodig hebben: een kamer,  2 riante bedden, een koelkastje, en tv en koffiezetapparaatje, een douche en toilet.
En bovenal schoon.. en dat voor €34 per nacht, met zijn 2, wel te verstaan... Mij hoor je niet klagen.

We hebben de koffers uitgepakt en nadat we een douche hebben genomen zijn we er snel ingedoken.. Helaas werkt de WiFi hier slecht, zeg maar niet, maar dat had ik al gelezen, dus opladen doe ik morgen!! Nu de oogjes dicht en slapen!

Nog 5 dagen voor vertrek

We hebben de afgelopen weken lustig afgeteld door middel van leuke plaatjes die over op het www te vinden zijn. Ook weer wat actiever deelgenomen aan het Florida Forum en reisverslagen gelezen van de geluksvogels die er nu zijn..

Inmiddels zijn de koffers weer van zolder, zijn nieuwe sandalen aangeschaft, Amerika stekkers en Disney bekerkoordjes weet uit de kast geplukt, is ook de Sunpass transponder weer opgeladen, TomTom ge-update, de Coleman koeltas die bij de Walmart werd gekocht in 2012 klaargezet (ideaal voor een dagje uit) en zijn zelfs de zuurtjes voor in het vliegtuig aangeschaft. Ook zijn we tot de conclusie gekomen dat we waarschijnlijk met nog minder spullen in de koffers heen vertrekken dan andere jaren.
Simpelweg omdat Sterre uit al haar zomerkleding gegroeid is.. Bij het passen bleken dat toch vooral zaken te zijn die ze eerder in Florida kocht.. lees daterend van 2012 tot en met 2014. En zijn alleen de weinige items die ze afgelopen zomer kocht nog geschikt. Verklaart ook meteen het behoorlijke saldo oo haar kleedgeld rekening.. Die kan los gaan...

Voor mij zit t net wat anders.. Was ik vorig jaar flink afgevallen en had ik veel nieuws gekocht, kan ik daar nu alleen maar verlangend naar kijken en ligt de kleding in de kast op de stapel misschien van de zomer. Gelukkig heb ik nog wel wat korte broeken die ik pas en heb ik inmiddels al wat nieuwe shirtjes aangeschaft. De eerste dagen kan ik wel vooruit. Sterre daarentegen heeft geen korte of lange zomer geschikte broeken meer, dus daar moeten we deze week nog voor op pad. Al is het maar om 1 korte broek of jurkje te scoren.

Voor mij wordt dit, voorover ik nu kan overzien een rustige week. Al zijn wassen en strijken niet mijn favoriete bezigheden. Het wordt mooi weer en daar hoop ik toch nog even van te genieten. De kou van afgelopen dagen vond ik niet aangenaam, ik verlang nu toch echt wel naar wat verwarmende zonnestralen.. Volgende week lopen we waarschijnlijk te puffen dat het wel erg warm is.. De vooruitzichten zijn meer dan goed te noemen,

Sterre heeft nog een redelijk drukke week voor de boeg. 4 schooldagen met 3 toetsen en een p.o..
En op donderdag krijgt ze terugkoppeling op haar eerste sollicitatiegesprek, wat ze gisteren had.
Het lijkt haar super leuk om bij een nog te openen lunchroom hier in het dorp te gaan beginnen..
Het gesprek ging goed en alle voortekenen zijn aanwezig, maar toch nog maar even vingers crossed tot dat ze het telefoontje krijgt. You never know..

Vrijdag is ze vrij en gaan we de koffers pakken, al denk ik dat alles makkelijk in 1 koffer past. En dat we voor de heenreis zelfs een van de handbagage koffers in een lege grote koffer kunnen stoppen, zodat we met weinig bagage aan boord zullen zitten, wat wel zo fijn is.

Waar een mens zich van te voren al op kan verheugen..

Volgens onze countdown app is het nog 26 dagen voor vertrek en dat geloven we maar al te graag.

Zoals ik al in mijn vorige verslag schreef, hebben we ons dit jaar zelfs al gebogen over de restaurants die we willen bezoeken. Een mens kan zich maar ergens mee bezig houden, niet?

Omdat we dit keer, slechts 2 weken naar Florida gaan is het echter wel de moeite waard. Want waarom zouden we onze kostbare tijd besteden in een restaurant waar we het niet naar onze zin hebben?

Het volgende lijstje is ontstaan:

The Outback, een van onze favorieten, waarbij we moeten waken er niet iedere week heen te gaan.
De blooming onion blijft heerlijk!

Longhorn, is nog een vraagteken, ik heb begrepen dat het een goedkopere versie van The Outback is.

Tgif''s of Applebees, altijd lekker en tegenwoordig zelfs Weight Watchers proof!

The Melting Pot in Orlando is voor ons een absolute must, nergens zo op ons gemak en ook heerlijk gegeten als hier. Tafelen op zijn Europees en niet de bon tegelijk met het nagerecht op tafel. Het is wel een duur(der) restaurant, maar ach we only live once!

Panda Express of in een foodcourt of tijdens een dagje Universal.

Bubba Gump (Universal Studio dag) hier zijn we nog nooit geweest alleen maar talloze keren langs gelopen, het moet er nu toch echt eens van komen.

Kobe, ook hier hebben we nog geen ervaring mee, maar we zijn dol op sushi!

Cici's pizza gewoon omdat we er vanaf het eerste jaar al iedere vakantie een keer zijn geweest, de pizza er goed en de cinnamonrole er absoluut heerlijk is en omdat we er ons vol kunnen vreten voor minder dan €10. Met zijn tweetjes dan hè?!

Smokey Bones, we hebben hier in Clearwater eens heel lekker gegeten, onze herinnering aan die avond bestaat uit de gedachte aan een heel dronken vrouw die vlakbij ons van haar barkruk afmieterde, hilarisch! Daarnaast opvallend omdat we eigenlijk heel weinig dronken mensen zijn tegen  gekomen in Florida, zal wel toevallig zijn.

Cheese cake factory, ook hier hebben we nog nooit gegeten, maar kan zomaar ook ditmaal overgeslagen worden, als we iets anders zien.

Sweet Tomatoes, niet heel bijzonder maar wel heel gezond, dus heel veel salades, rauwkost en toebehoren maar ook soepen, pasta's en desserts.


Op de Disney dagen wordt het natuurlijk Disney, alhoewel AK misschien toch een vroegertje wordt, zullen we dan misschien eens bij The Red Lobster gaan eten?


Voor het ontbijt kiezen we er meestal voor om eerst langs de Walmart of Publix te gaan en fruit en yoghurt te kopen. Heerlijke sliced Apple of pineaple, druiven en kersen of aardbeien. Deze gaan ook mee als we op pad gaan, stilt de ergste trek, gezond en bespaart ons veel calorierijke hapjes.

Een andere optie die we graag benutten is een broodje van Dunkin' Donuts. Sterre kiest altijd voor een croissant met tonijnsalade en ik ben zelf nogal weg van de bun met ei en bacon, daar zal ik een alternatief voor moeten vinden! Daarnaast kan ik de iced coffee of Frappucino niet te weerstaan!

Wat we eigenlijk nooit doen is McDonalds of Burger King, we hebben eens een keer een Whopper gegeten in Miami en op terug weg van Key West hebben we Mac gescoord. De enige reden dat ik langs de Mac wil rijden is vanwege de milkshake en dat zal dit jaar steeds een afweging moeten zijn.

Iedere vakantie gaan we één keer Amerikaans ontbijten, Sterre trakteert dan en tot nu toe gingen we eigenlijk altijd naar Perkins.
Pancakes, ei, worstjes en bacon en en en niet te vergeten hashbrowns.

Waarom maar 1 keer? Hoor ik sommigen zich afvragen, vooral die gene die nog nooit in de VS zijn geweest.. Nou om de hele eenvoudige reden dat een Amerikaans ontbijt ongeveer net zoveel calorieën bevat als een gezond volwassen mens voor een hele dag nodig heeft, bere ongezond dus!
Iedere menu kaart geeft overigens tegenwoordig wel een light menu aan, maar dat zijn dan gerechten die nog maar net onder de 1000 calorieën blijven.. Snappen jullie nu waarom overgewicht zo'n topic is in Amerika. Tel daar nog eens bij op dat eten in de supermarkt erg duur is.. Uit eten gaan is vaak goedkoper...

De lunch is meestal een klein hapje, in een foodcourt of in een park, soms een vers broodje van de Publix of van Subway, die laatste vind ik eigenlijk helemaal niet lekker. Maar in een foodcourt kan Sterre naar Subway en ik haal iets van gewokt eten. De hamburgers van Five Guys vind ik helemaal niet lekker, dus die laten we links liggen. Wel grappig, want ik weet dat er heel veel mensen wel gek op zijn..

Als iemand nog suggesties heeft?!

Minder dan een maand voor vertrek.... oh wat een vooruitzicht..

Om precies te zijn nog 27 nachtjes te gaan..

27 dagen nog maar!!

We praten er veel over, het heerlijke vooruitzicht wat ons te wachten staan, we hebben er zo veel zin in..
Het mooie weer waar ik naar smacht.
We praten nog wekelijks over het aantal Disney dagen. Gepland zijn er 2. 1 dag AK en 1 dag MK en daarnaast nog 2 dagen Universal, die kaartjes liggen hier al sinds kerst in de kluis.

Maar die prijs, die prijs van Disney.. grrrr dus iedere week steekt bij mij de gedachte de kop weer op, zullen we maar meer dagen naar Disney gaan?? En steeds weer zegt die verstandige dochter van mij; Nee Mam, laten we dat niet doen, anders zien we niet zoveel van de rest van Florida en dat willen we toch ook? Kennen jullie dat ook zulke hele verstandige kinderen? En ze heeft gelijk, ik weet ook dat ik na een paar dagen parkenmoe word.. het is het verlangen wat mijn twijfel voedt denk ik.

Nog niet zo lang geleden zijn we begonnen met het bekijken van Florida vakanties op You Tube, dit door wat hele leuke vlogs op www.floridaforum.nl, die laten zoveel leuke todo en to see plaatsen zien, maar ook veel herinneringen...

Al snel vonden we ook een leuk stel, Tim en Jenn uit Orlando, die met hele grote regelmaat de parken bezoeken en daar vlogs van maken, die ze vervolgens op You Tube opladen.

De intro;  https://www.youtube.com/watch?v=FvxE83jMOk4

Soms is het echt een dagje met thema, bijvoorbeeld Mardi Grass of Halloween, soms ook is het niet meer dan een update over de veranderingen in een park.
Wij zijn er gek op geworden en kijken inmiddels wekelijks de nieuwste vlogs en hebben ook inmiddels 2x de live vlog gevolgd,stiekem hopen we ze tegen het lijf te lopen in een van de parken!

Naast 4 dagen theme park, staan de volgende bestemmingen/activiteiten ook op de planning.

Dagje strand; Vanaf Satelite Beach, via Cocoa Beach naar Daytona Beach om daar 's avonds wat rond te hangen.

En nog zo'n dagje maar dan vanaf Anna Maria Island afzakken tot aan Sarasota Beach/Siesta Key en daar de sunset beleven..

Dagje Spring Park, welke is nog niet besloten, ik wacht voor nu even wat reacties op het forum af.

Al met al hebben we zo al 7 dagen gepland, tel daar de reisdag heen en terug bij dan zitten we al op 9 van de 13 dagen..

We gaan ook shoppen natuurlijk, veel shoppen! Ik ben een week geleden begonnen met Weight Watchers omdat ik ook over dat deel van mijn leven weer de regie in handen wil krijgen. Laten we zeggen dat als ik niet zo goed in mijn vel zit, ik wat ongewenste kilo's aankom.. mijn plan is om iig broeken in te kleine maten te gaan kopen bij vriend Tommie Hilfiger, mooie beloning als ik mijn doel haal..

Ook naar de momenten waarop we de inwendige mens gaan verzorgen kijken we uit.
Jawel, zelfs het (uit) eten levert ons gespreksstof op, maar daar meer over in een volgend blog..

En toen liep alles anders..

Mijn laatste schrijfsel is van januari zie ik net.

Niet zoals ik van mezelf zou verwachten, maar de afgelopen periode ben ik er achter gekomen dat ik wel vaker zaken van mezelf verwacht die niet altijd reëel zijn.

Het kwam natuurlijk niet uit de lucht vallen, al verraste het me wel.. maar op 2 februari jl werd ik niet lekker op mijn werk. Pijn op mijn borst, pijn in mijn linker arm en schouder en een drukkend gevoel op mijn bovenlijf. Ik dacht nog even een afspraak met mijn huisarts te maken, maar die besloot anders en zo lag ik even later in Eindhoven in het ziekenhuis. De huisarts was duidelijk; geen discussie; ambulance bellen en naar de cardioloog.

Gelukkig was dit allemaal storm in een glas water, ik dacht nog even dat het een verwaarloosde griep was, maar na een paar dagen werd door de huisarts en de bedrijfsarts de diagnose Burn-out gesteld.

Ik ben inmiddels bijna 2 maanden verder, heb in het begin nog gepoogd om 5 uur per dag te werken, moest op last van de bedrijfsarts 3 ochtenden van 4 uur gaan werken, wat helemaal niet ging en nog meer stress op leverde. Als leidinggevende kun je je werk niet terugbrengen naar 12 uur per week, voorheen was het 40+ en ook inhoudelijk kreeg ik mijn werk niet af. De druk liep zo alleen maar verder op.

Een goeie week later, besloot mijn leidinggevende dat ik maar beter helemaal kon stoppen met werken, om me volledig op mijn herstel te kunnen richten; daar was ik het wel mee eens, alleen zou ik het zelf nooit besloten hebben, sindsdien zit ik dus thuis.

Pas sinds 2 weken kan ik zeggen dat ik me vaker goed voel dan slecht, let wel, mijn dagelijkse activiteiten bestaan uit weinig; ik pak het huishouden weer een beetje op en ik wandel, ik wandel veel. Daarnaast ben ik in afwachting van een traject bij een revalidatiecentrum, die me gaan helpen om zowel fysiek als psychisch de boel weer in balans te krijgen. De intake is achter de rug; het is nu wachten op een startdatum.

Met onze vakantie in het vooruitzicht was iedereen er van overtuigd dat de ontspanning, die de vakantie gaat geven, me ook zeker goed zal doen. Al vond ik het vooruitzicht zelf best spannend, zeker toen ik me nog helemaal niet goed voelde.
Vooropgesteld ik ben niet depressief, maar was vooral heel moe, uitgeput zelfs en murw van de strijd die ik in mijn baan leverde, maar die me maar niet verder bracht en desondanks niet los kon laten. Maar nu we een paar weken verder zijn en ik dus al 5 weken niet meer werk heb ik minder last van de stress die het me gaf. Alhoewel als ik er over schrijf of praat bekruipt de spanning me stiekem toch weer.

De afgelopen jaren zag mijn leven er als volgt uit; maanden lang kei hard werken, zelden een dagje vrij tussendoor om vervolgens 2-3 weken op vakantie te gaan en dan begon t weer opnieuw.
Eigenlijk wel bitter, je 47 weken achterover werken voor 5 weken ontspanning; dat moet nu dus veranderen en dat ga ik ook veranderen, alleen niet meteen en ook niet alleen.

Door dit hele gebeuren, kwam onze 4e Florida vakantie met rasse schreden naderbij, bijna ongemerkt en nu is het dan zover, in minder dan een maand tijd vliegen we weer...

YEAHHHHHHHHH!!!


Dit verhaal wil ik hier afronden, zij die geïnteresseerd zijn of al niet goed snapten waarom er maar geen verhaal meer volgde zijn nu weer op de hoogte.. vanaf nu wil ik me hier weer helemaal op onze reis richten..

Meer in mijn volgende blog...

Nog even (opnieuw) voorstellen?!

Hi! 

Leuk dat je eens komt kijken en misschien dit blog wel gaat volgen, ons derde blog, maar onze 4e Florida vakantie..

Wie wij zijn? Ik, Monique, inmiddels 47 jaar (au), alleenstaande, hardwerkende, al zeg ik het zelf, co-moeder en Sterre, mijn dochter van 15.

Inmiddels gaan we al voor het 11e jaar met zijn tweetjes op vakantie.
Wat ooit begon op Spaanse, Franse of Belgische campings, met zijn twee in een flinke tent, is inmiddels uitgemond in een 4e Florida reis.  
Tussendoor hebben we uitstapjes gemaakt naar oa Parijs, de Drôme, Praag, Egypte, de Dordogne, Toscane, de Ardennen, de Jura en de Ardèche. 

In het dagelijks leven, ben ik zo'n 50 uur per week, voor mijn werk buiten de deur. Ik werk als Billing Manager bij een groot expeditie bedrijf en in mijn vrije tijd vind ik het hartstikke leuk om te lezen, muziek te luisteren, zo nu en dan een concertje te bezoeken, soms wat te schrijven en om te organiseren.. 
Een reünie, een etentje, een advertentie, een blog, als ik geïnspireerd ben, lukt veel best aardig.. Ook ben ik best wel trots op onze huidige woning..

Sterre, woont de helft van de tijd bij mij, besteedt vooral veel tijd en aandacht aan school (4-HAVO), leest graag Engelse boeken (Hunger Games, Harry Potter) en kijkt misschien wel even graag naar de bijbehorende films. Dit natuurlijk naast de momenten dat ze socialized met vriendinnen en vrienden.

Oh! Wat we niet mogen vergeten, er wonen ook nog 2 roodharige mannen bij ons in huis, Garfield en Elmo.

Hoe het verder ging... Van alles wat...

Uitputtende bezigheid een blog schrijven, zo bleek vannacht.
Als ik eenmaal los ga is er geen houden aan en raak ik volledig op dreef.



Zo ook gisteravond toen ik dan toch maar in de pen besloot te kruipen, hoe belachelijk klinkt dat eigenlijk? In de pen kruipen? Er komt geen pen meer aan te pas.

Een minpuntje van bloggen via de iPad, is dat het heel lastig is om na het schrijven van een wat langere tekst, aan het eind van de blog nog op een normale manier foto's te plaatsen of typ of taalfouten aan te passen. Inmiddels weet ik dat ik het op oneigenlijke manier wel nog foto's kan toevoegen dwz het hele stuk selecteren, knippen, foto's invoegen en weer plakken, maar dan loop je t risico het stuk kwijt te raken.. bloed, zweet en tranen en nog veel meer..
En dan de wanhoop nabij en tot tranen geroerd weer opnieuw te moeten beginnen, is killing.

Tenzij het tweede typsel beter wordt. Wat eigenlijk best vaak zo is.. Ik maakte het laatst nog mee, toen ik mijzelf op het werk moest beoordelen. Ik vind het geen makkelijk principe, ik geef aan hoe goed of niet ik ben en dien dit dan te onderbouwen, mijn manager moet dit daarna beamen of niet... Maar goed pracht stuk geschreven in het Engels, copy, paste, weg.
Het tweede stuk was beter en overtuigender, denk ik, ik heb nog geen terugkoppeling gehad.



Maar goed, als er in het onderste of bovenste deel, merk ik nu net, van mijn blog een spel of typ fout zit, kan ik dit dus alleen nog op mijn laptop aanpassen. Dat doe ik binnenkort wel eens, tot die tijd: SORRY!



Hoe het verder ging, na het mislukte avontuur wat natuurreis Polen heet, was ik bij thuiskomst toch heel snel overtuigd dat de volgende vakantie maar weer naar Florida moest zijn.
Als ik me zelf niet kietel, wie doet dat dan? Die les heb ik al heel lang geleden geleerd: HELEMAAL NIEMAND.

Ergens in september begon ik eens rond te kijken, met een voorkeur voor de meivakantie omdat juli en augustus wel enorm warm zijn. Toen ik psychisch zo ver was dat ik me weer aan een financiële verplichting durfde vast te leggen, bleken de tickets onder mijn neus als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Vroeg ik een offerte op bij USA Fun Vacations, waren de tickets al gevlogen voordat ik de kans had gehad naar de aanbieding te kijken. GETVERDEGETVER.
Uiteindelijk heb ik ja gezegd tegen een reis waar ik nu wel een beetje buikpijn van heb, maar we benaderen het positief. Het wordt een meerlandenreis, we zullen Canada op de heenweg en Duitsland op de terugweg aandoen. Over de reistijd wil ik het nu niet hebben, er zitten 24 uur in een dag en of we er nu 9 uur of wat langer over doen de dag is toch stuk en wij gebroken na zo'n reis.

23 april vliegen we via Montréal Toronto (dank voor de opmerking:-) Cor Gloudie van WWW.UsaFunVacations.nl) naar Orlando. Ik heb echt altijd al naar Canada willen gaan en kan dus nu afgestreept worden van de wishlist. Al ging ik er in mijn droom wel wat langer naar toe dan anderhalf uur. Terug vliegen we ergens s avonds op 5 mei vanaf Tampa, via Frankfurt nach Hause. Trip van een uur of kuch, hoest, schraap 15. Begrijp je mijn buikpijn enigzins?

Omdat ik ook deze reis mijn geld liever aan activiteiten en eten besteed dan aan mijn motel/hotel is de keuze dit jaar op Ramada Gateway Inn in Kissimee gevallen, IDrive ken ik zo langzamerhand wel.
En omdat dit jaar inmiddels 2 dagen Universal op de planning staan, tickets zijn al binnen en er ook de wens is om 2 dagen naar Disney te gaan, moet ik mijn geld goed verdelen. De bedoeling is om naar MK en AK te gaan. In 2012 bezochten we Disney ook, toen ook Epcot en Studio's, maar ondanks dat het leuk was moeten we keuzes maken. En Sterre wil echt persé weer naar Universal Studio's, ze is pas afgelopen jaar Harry Potter gaan leven en is overtuigd dat we Harry Potter World nu echt anders gaan beleven. We zullen zien.
De komende weken zal ik de andere plannen en wensen hier in mijn blog met jullie delen, voor nu wordt mijn stuk alweer erg lang... En ga ik er een eind aan breien. Een Florida blog? Het gaat tot nu toe over veel, maar niet echt over Florida..



Nog even dit, een paar weken geleden las ik mijn 2013 blog nog eens door MAN wat een drukke hectische reis was dat! We hebben wel gigantisch mooie herinneringen aan die vakantie, want we hebben het toch maar allemaal mooi gedaan en meegemaakt. Maar de stress van deze reis was niet mis. Zo gek, ga ik het niet meer maken.

De 2014 blog, bleek akelig leeg te zijn, 2 berichten maar? Wat raar! Zijn de overige berichten verdwenen of heb ik ze echt nooit geschreven? Het was overigens kwa vakantie avonturen een hele rustige vakantie, shoppen, Universal, shoppen, NASA, shoppen, St. Augustine en shoppen daar bleef het wel bij. Stress was er ook, maar die kwam vooral voort uit het feit dat toen ik op vakantie ging het koopcontract van mijn oude huis nog niet getekend was door de kopers, bij terugkomst overigens ook niet. En toen de kopers tijdens mijn vakantie me doodleuk lieten weten, dat ze de sleutel eerder wilde hebben, anders ging de koop niet door, liep de spanning wel op.
Wettelijke verplichtingen? Mondelinge toezeggingen die rechtsgeldig zijn ten spijt, ik had nog geen getekend koopcontract, dus ik moest flexibel zijn. Vanaf het hotel in Orlando was ik dus bezig om tijdelijk onderdak te verkrijgen voor, dochterlief, de katten en mijzelf, want de verkoper van mijn huidige huis, was op vakantie, wilde niet gestoord worden met de vraag of de overdracht eerder kon.. Zij hadden wel al een getekend koopcontract, dus vooral geen haast. Uiteindelijk, is natuurlijk alles goed gekomen en heb ik de sleutel niet 1 december maar 29 oktober overgedragen en ben ik 28 oktober verhuist..  Eind goed al goed toch?

Ik zei nog zo: "geen vakantie in 2015"

We gingen niet op vakantie dus in 2015, echt niet, nou okay het zou beter zijn van niet, of?
Of toch?

HAAAAA!!!! riep Sterre bij de eerste twijfel, "ik wist het wel, jij kan helemaal niet thuis blijven.., jij MOET op vakantie.."

De jacht was van korte duur, de sleutelwoorden waren Low Budget, Rust, Natuur, Easygoing, Samen dingen doen (net als in Florida) en Low Budget..
Een prachtreis was zo gevonden en geboekt.. Bij SNP, een prachtige, wandel, fiets en kano vakantie in het prachtige Mazurische meren gebied in Polen werd het..
Wat een prachtig vooruitzicht.. Onze omgeving verklaarde ons voor gek, maar pfffff wij weten toch zeker wel wat leuk is?
De planning was snel op orde, de rit van 1500 km werd op de heenweg op gesplitst in 2 dagen van ca 650 km (resp tot Berlijn en Warschau) en de 3e dag zou ons na een bezoek aan Treblinka op de plaats van bestemming brengen..
Daar zouden we vervolgens in nog eens ca 10 dagen 3 lokaties bezoeken, met bijna iedere dag een wandel, fiets of kano tocht, aansluitend boekte ik nog 3 dagen Bialowieza National Park, want als we er dan toch zijn, en de terugreis zouden we naar behoefte invullen..
Man, man, man het avontuur lachte ons tegemoet...

Ondertussen werd het April 2015 en er gebeurde een aantal akelige zaken in onze nabije omgeving. Een aantal mensen in onze omgeving kregen te maken met plotselinge sterfgevallen.
Een oud collega, waar ik geen contact meer mee heb, maar die natuurlijk nog wel in mijn herinneringen mee draag, verloor haar zoon, een huidige collega verloor na een kort maar hevig ziekbed haar man en een klasgenootje van Sterre verloor plots en onverwacht haar moeder, zo maar uit het niets werd ik maar weer geconfronteerd met onze en mijn eigen vergankelijkheid en het feit dat we het nu moeten beleven als het even kan...

Ik had plots behoefte aan de zon en zo vlogen we eind April voor een weekje zon en helemaal niets naar Egypte.. Gewoon omdat het kan en volgend jaar misschien wel nooit meer....

Okay ik geef nu ruiterlijk toe, ik kan en wil niet zonder vakanties..

Na de week zon en zwembad, de zee heb ik behalve op een dagje vanaf een boot, niet gezien.. Kwamen we uitgerust thuis en konden we er weer tegenaan...
Helemaal tot aan augustus tot ons Polenavontuur.
Sterre mocht in juli eerst nog twee weken met haar vader en consorten naar de Spaanse zon om aansluitend met mij naar het verre Polen af te reizen..

De reis was super, op die flitser op de Deutsche Autobahn na (ik wacht nu nog op de bekeuring) maar een uur lang, was ik er toch wel ziek van...
Door Duitsland reizen gaat toch wel een stuk makkelijker dan door Frankrijk of Spanje..
In plaats van een hele dag, neemt een trip van 650 kilometer maar zo'n 6,5-7 reisuren in beslag en dat is inclusief, plassen, pauzeren en tanken. Voor de eerste dag had ik een Campingfass gereserveerd, kost geen vermogen, op een leuke camping waar we nog lekker konden zwemmen in de Sediner See..
De tweede overnachting was minstens zo leuk in een hotelletje in Warschau met een heerlijke binnentuin en dito restaurant.
Ook de reis was wederom voorspoedig verlopen, de snelwegen zijn meer dan goed te noemen, op het moment dat het een tolweg wordt verlaat zowat iedereen de weg en er zijn hele mooie en goedkope MacDonalds restaurants aangelegen. In het kader van lowbudget kwam dag erg goed uit.

There is no place like...

Voor de gene die mij kennen of ons al eerder volgden, was het waarschijnlijk al op een eerder moment duidelijk... Voor mijzelf viel het kwartje pas dit jaar...

We zijn verslaafd geraakt aan Florida..

Nadat we in het vroege voorjaar van 2012, de zomer van 2013 en 2014 genoten hadden van een heerlijke vakantie in respectievelijk Orlando, Orlando-Omgeving Miami-Clearwater en nog een keer Orlando. Was het wel duidelijk, te veel en te vaak Orlando.

Tel daar een onverwachte aankoop van een huis en een daarbij behorende verhuizing in het najaar van 2014 bij op en de logische uitkomst van deze som was, heel realistisch, in 2015 geen Florida!
Daarbij de (financiële) realiteit in ogenschouw nemende, was het niet meer dan verantwoord om een jaartje niet op vakantie te gaan.
Gewoon een jaartje overslaan, lekker rund-um-Hause, genieten van ons huis en de nieuwe woonomgeving.

We verhuisden immers van een Vinex-wijk in de grote stad (althans de rand van de grote stad), je weet wel zo'n wijk die ooit heel aantrekkelijk was, dicht bij scholen, winkelcentra en zwembad en maar 10 km van het centrum, totdat je er 24 jaar later nog woont, gruwelijke buren hebt, nooit gaat zwemmen en er in de spits minstens 10 minuten over doet om de wijk te verlaten en en nog eens 10 minuten overdoet om de snelweg te bereiken, ik dwaal af...

We verhuisden dus in 2014 naar een buitenkansje..
Naar een houten bungalow, met een klein stukje grond, maar met een heel groot buitengebied, bij een nabijgelegen dorp, waar je de koeien nog hoort loeien, de schapen nog hoort blaten, de uil nog hoort uhh oe-hoe-en, de groene specht nog door je keukenraam kunt aanschouwen en de steekvliegen als huisvliegen vermomd je nog te grazen nemen..
Ieder voordeel heb zijn nadeel, zo luidt het gezegde toch?

Maar goed, buitenaf en toch maar op 5 minuten van de snelweg..
En op 10 fietskilometersafstand ( voorheen 500 meter) van dezelfde middelbare school als daarvoor..

Maar dochterlief nam het met liefde voor lief..