woensdag 6 januari 2016

Nog even (opnieuw) voorstellen?!

Hi! 

Leuk dat je eens komt kijken en misschien dit blog wel gaat volgen, ons derde blog, maar onze 4e Florida vakantie..

Wie wij zijn? Ik, Monique, inmiddels 47 jaar (au), alleenstaande, hardwerkende, al zeg ik het zelf, co-moeder en Sterre, mijn dochter van 15.




Inmiddels gaan we al voor het 11e jaar met zijn tweetjes op vakantie.
Wat ooit begon op Spaanse, Franse of Belgische campings, met zijn twee in een flinke tent, is inmiddels uitgemond in een 4e Florida reis.  
Tussendoor hebben we uitstapjes gemaakt naar oa Parijs, de Drôme, Praag, Egypte, de Dordogne, Toscane, de Ardennen, de Jura en de Ardèche. 

In het dagelijks leven, ben ik zo'n 50 uur per week, voor mijn werk buiten de deur. Ik werk als Billing Manager bij een groot expeditie bedrijf en in mijn vrije tijd vind ik het hartstikke leuk om te lezen, muziek te luisteren, zo nu en dan een concertje te bezoeken, soms wat te schrijven en om te organiseren.. 
Een reünie, een etentje, een advertentie, een blog, als ik geïnspireerd ben, lukt veel best aardig.. Ook ben ik best wel trots op onze huidige woning..




Sterre, woont de helft van de tijd bij mij, besteedt vooral veel tijd en aandacht aan school (4-HAVO), leest graag Engelse boeken (Hunger Games, Harry Potter) en kijkt misschien wel even graag naar de bijbehorende films. Dit natuurlijk naast de momenten dat ze socialized met vriendinnen en vrienden.

Oh! Wat we niet mogen vergeten, er wonen ook nog 2 roodharige mannen bij ons in huis, Garfield en Elmo.



dinsdag 5 januari 2016

Hoe het verder ging... Van alles wat...

Uitputtende bezigheid een blog schrijven, zo bleek vannacht.
Als ik eenmaal los ga is er geen houden aan en raak ik volledig op dreef.



Zo ook gisteravond toen ik dan toch maar in de pen besloot te kruipen, hoe belachelijk klinkt dat eigenlijk? In de pen kruipen? Er komt geen pen meer aan te pas.

Een minpuntje van bloggen via de iPad, is dat het heel lastig is om na het schrijven van een wat langere tekst, aan het eind van de blog nog op een normale manier foto's te plaatsen of typ of taalfouten aan te passen. Inmiddels weet ik dat ik het op oneigenlijke manier wel nog foto's kan toevoegen dwz het hele stuk selecteren, knippen, foto's invoegen en weer plakken, maar dan loop je t risico het stuk kwijt te raken.. bloed, zweet en tranen en nog veel meer..
En dan de wanhoop nabij en tot tranen geroerd weer opnieuw te moeten beginnen, is killing.

Tenzij het tweede typsel beter wordt. Wat eigenlijk best vaak zo is.. Ik maakte het laatst nog mee, toen ik mijzelf op het werk moest beoordelen. Ik vind het geen makkelijk principe, ik geef aan hoe goed of niet ik ben en dien dit dan te onderbouwen, mijn manager moet dit daarna beamen of niet... Maar goed pracht stuk geschreven in het Engels, copy, paste, weg.
Het tweede stuk was beter en overtuigender, denk ik, ik heb nog geen terugkoppeling gehad.



Maar goed, als er in het onderste of bovenste deel, merk ik nu net, van mijn blog een spel of typ fout zit, kan ik dit dus alleen nog op mijn laptop aanpassen. Dat doe ik binnenkort wel eens, tot die tijd: SORRY!



Hoe het verder ging, na het mislukte avontuur wat natuurreis Polen heet, was ik bij thuiskomst toch heel snel overtuigd dat de volgende vakantie maar weer naar Florida moest zijn.
Als ik me zelf niet kietel, wie doet dat dan? Die les heb ik al heel lang geleden geleerd: HELEMAAL NIEMAND.

Ergens in september begon ik eens rond te kijken, met een voorkeur voor de meivakantie omdat juli en augustus wel enorm warm zijn. Toen ik psychisch zo ver was dat ik me weer aan een financiële verplichting durfde vast te leggen, bleken de tickets onder mijn neus als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Vroeg ik een offerte op bij USA Fun Vacations, waren de tickets al gevlogen voordat ik de kans had gehad naar de aanbieding te kijken. GETVERDEGETVER.
Uiteindelijk heb ik ja gezegd tegen een reis waar ik nu wel een beetje buikpijn van heb, maar we benaderen het positief. Het wordt een meerlandenreis, we zullen Canada op de heenweg en Duitsland op de terugweg aandoen. Over de reistijd wil ik het nu niet hebben, er zitten 24 uur in een dag en of we er nu 9 uur of wat langer over doen de dag is toch stuk en wij gebroken na zo'n reis.

23 april vliegen we via Montréal Toronto (dank voor de opmerking:-) Cor Gloudie van WWW.UsaFunVacations.nl) naar Orlando. Ik heb echt altijd al naar Canada willen gaan en kan dus nu afgestreept worden van de wishlist. Al ging ik er in mijn droom wel wat langer naar toe dan anderhalf uur. Terug vliegen we ergens s avonds op 5 mei vanaf Tampa, via Frankfurt nach Hause. Trip van een uur of kuch, hoest, schraap 15. Begrijp je mijn buikpijn enigzins?


Omdat ik ook deze reis mijn geld liever aan activiteiten en eten besteed dan aan mijn motel/hotel is de keuze dit jaar op Ramada Gateway Inn in Kissimee gevallen, IDrive ken ik zo langzamerhand wel.
En omdat dit jaar inmiddels 2 dagen Universal op de planning staan, tickets zijn al binnen en er ook de wens is om 2 dagen naar Disney te gaan, moet ik mijn geld goed verdelen. De bedoeling is om naar MK en AK te gaan. In 2012 bezochten we Disney ook, toen ook Epcot en Studio's, maar ondanks dat het leuk was moeten we keuzes maken. En Sterre wil echt persé weer naar Universal Studio's, ze is pas afgelopen jaar Harry Potter gaan leven en is overtuigd dat we Harry Potter World nu echt anders gaan beleven. We zullen zien.
De komende weken zal ik de andere plannen en wensen hier in mijn blog met jullie delen, voor nu wordt mijn stuk alweer erg lang... En ga ik er een eind aan breien. Een Florida blog? Het gaat tot nu toe over veel, maar niet echt over Florida..



Nog even dit, een paar weken geleden las ik mijn 2013 blog nog eens door MAN wat een drukke hectische reis was dat! We hebben wel gigantisch mooie herinneringen aan die vakantie, want we hebben het toch maar allemaal mooi gedaan en meegemaakt. Maar de stress van deze reis was niet mis. Zo gek, ga ik het niet meer maken.

De 2014 blog, bleek akelig leeg te zijn, 2 berichten maar? Wat raar! Zijn de overige berichten verdwenen of heb ik ze echt nooit geschreven? Het was overigens kwa vakantie avonturen een hele rustige vakantie, shoppen, Universal, shoppen, NASA, shoppen, St. Augustine en shoppen daar bleef het wel bij. Stress was er ook, maar die kwam vooral voort uit het feit dat toen ik op vakantie ging het koopcontract van mijn oude huis nog niet getekend was door de kopers, bij terugkomst overigens ook niet. En toen de kopers tijdens mijn vakantie me doodleuk lieten weten, dat ze de sleutel eerder wilde hebben, anders ging de koop niet door, liep de spanning wel op.
Wettelijke verplichtingen? Mondelinge toezeggingen die rechtsgeldig zijn ten spijt, ik had nog geen getekend koopcontract, dus ik moest flexibel zijn. Vanaf het hotel in Orlando was ik dus bezig om tijdelijk onderdak te verkrijgen voor, dochterlief, de katten en mijzelf, want de verkoper van mijn huidige huis, was op vakantie, wilde niet gestoord worden met de vraag of de overdracht eerder kon.. Zij hadden wel al een getekend koopcontract, dus vooral geen haast. Uiteindelijk, is natuurlijk alles goed gekomen en heb ik de sleutel niet 1 december maar 29 oktober overgedragen en ben ik 28 oktober verhuist..  Eind goed al goed toch?



maandag 4 januari 2016

Ik zei nog zo: "geen vakantie in 2015"



We gingen niet op vakantie dus in 2015, echt niet, nou okay het zou beter zijn van niet, of?
Of toch?

HAAAAA!!!! riep Sterre bij de eerste twijfel, "ik wist het wel, jij kan helemaal niet thuis blijven.., jij MOET op vakantie.."

De jacht was van korte duur, de sleutelwoorden waren Low Budget, Rust, Natuur, Easygoing, Samen dingen doen (net als in Florida) en Low Budget..
Een prachtreis was zo gevonden en geboekt.. Bij SNP, een prachtige, wandel, fiets en kano vakantie in het prachtige Mazurische meren gebied in Polen werd het..
Wat een prachtig vooruitzicht.. Onze omgeving verklaarde ons voor gek, maar pfffff wij weten toch zeker wel wat leuk is?
De planning was snel op orde, de rit van 1500 km werd op de heenweg op gesplitst in 2 dagen van ca 650 km (resp tot Berlijn en Warschau) en de 3e dag zou ons na een bezoek aan Treblinka op de plaats van bestemming brengen..
Daar zouden we vervolgens in nog eens ca 10 dagen 3 lokaties bezoeken, met bijna iedere dag een wandel, fiets of kano tocht, aansluitend boekte ik nog 3 dagen Bialowieza National Park, want als we er dan toch zijn, en de terugreis zouden we naar behoefte invullen..
Man, man, man het avontuur lachte ons tegemoet...

Ondertussen werd het April 2015 en er gebeurde een aantal akelige zaken in onze nabije omgeving. Een aantal mensen in onze omgeving kregen te maken met plotselinge sterfgevallen.
Een oud collega, waar ik geen contact meer mee heb, maar die natuurlijk nog wel in mijn herinneringen mee draag, verloor haar zoon, een huidige collega verloor na een kort maar hevig ziekbed haar man en een klasgenootje van Sterre verloor plots en onverwacht haar moeder, zo maar uit het niets werd ik maar weer geconfronteerd met onze en mijn eigen vergankelijkheid en het feit dat we het nu moeten beleven als het even kan...

Ik had plots behoefte aan de zon en zo vlogen we eind April voor een weekje zon en helemaal niets naar Egypte.. Gewoon omdat het kan en volgend jaar misschien wel nooit meer....

Okay ik geef nu ruiterlijk toe, ik kan en wil niet zonder vakanties..

Na de week zon en zwembad, de zee heb ik behalve op een dagje vanaf een boot, niet gezien.. Kwamen we uitgerust thuis en konden we er weer tegenaan...
Helemaal tot aan augustus tot ons Polenavontuur.
Sterre mocht in juli eerst nog twee weken met haar vader en consorten naar de Spaanse zon om aansluitend met mij naar het verre Polen af te reizen..

De reis was super, op die flitser op de Deutsche Autobahn na (ik wacht nu nog op de bekeuring) maar een uur lang, was ik er toch wel ziek van...
Door Duitsland reizen gaat toch wel een stuk makkelijker dan door Frankrijk of Spanje..
In plaats van een hele dag, neemt een trip van 650 kilometer maar zo'n 6,5-7 reisuren in beslag en dat is inclusief, plassen, pauzeren en tanken. Voor de eerste dag had ik een Campingfass gereserveerd, kost geen vermogen, op een leuke camping waar we nog lekker konden zwemmen in de Sediner See..
De tweede overnachting was minstens zo leuk in een hotelletje in Warschau met een heerlijke binnentuin en dito restaurant.
Ook de reis was wederom voorspoedig verlopen, de snelwegen zijn meer dan goed te noemen, op het moment dat het een tolweg wordt verlaat zowat iedereen de weg en er zijn hele mooie en goedkope MacDonalds restaurants aangelegen. In het kader van lowbudget kwam dag erg goed uit.


There is no place like...

Voor de gene die mij kennen of ons al eerder volgden, was het waarschijnlijk al op een eerder moment duidelijk... Voor mijzelf viel het kwartje pas dit jaar...

We zijn verslaafd geraakt aan Florida..

Nadat we in het vroege voorjaar van 2012, de zomer van 2013 en 2014 genoten hadden van een heerlijke vakantie in respectievelijk Orlando, Orlando-Omgeving Miami-Clearwater en nog een keer Orlando. Was het wel duidelijk, te veel en te vaak Orlando.

Tel daar een onverwachte aankoop van een huis en een daarbij behorende verhuizing in het najaar van 2014 bij op en de logische uitkomst van deze som was, heel realistisch, in 2015 geen Florida!
Daarbij de (financiële) realiteit in ogenschouw nemende, was het niet meer dan verantwoord om een jaartje niet op vakantie te gaan.
Gewoon een jaartje overslaan, lekker rund-um-Hause, genieten van ons huis en de nieuwe woonomgeving.

We verhuisden immers van een Vinex-wijk in de grote stad (althans de rand van de grote stad), je weet wel zo'n wijk die ooit heel aantrekkelijk was, dicht bij scholen, winkelcentra en zwembad en maar 10 km van het centrum, totdat je er 24 jaar later nog woont, gruwelijke buren hebt, nooit gaat zwemmen en er in de spits minstens 10 minuten over doet om de wijk te verlaten en en nog eens 10 minuten overdoet om de snelweg te bereiken, ik dwaal af...

We verhuisden dus in 2014 naar een buitenkansje..
Naar een houten bungalow, met een klein stukje grond, maar met een heel groot buitengebied, bij een nabijgelegen dorp, waar je de koeien nog hoort loeien, de schapen nog hoort blaten, de uil nog hoort uhh oe-hoe-en, de groene specht nog door je keukenraam kunt aanschouwen en de steekvliegen als huisvliegen vermomd je nog te grazen nemen..
Ieder voordeel heb zijn nadeel, zo luidt het gezegde toch?

Maar goed, buitenaf en toch maar op 5 minuten van de snelweg..
En op 10 fietskilometersafstand ( voorheen 500 meter) van dezelfde middelbare school als daarvoor..

Maar dochterlief nam het met liefde voor lief..