Dag 3, 25 april.. Zee!

Zee was vandaag ons doel, om te beginnen Daytona Beach.

De dag begon nogal bewolkt en ook nog met een fikse file om Orlando door te komen.
Eenmaal Orlando door ging het prima, al was het wel erg druk op de weg.

Vanuit Kissimmee, is alles toch net een kwartiertje verder rijden.. mmmm misschien van de week eens naar het zuiden rijden ipv naar het noorden..

Daytona viel een beetje tegen.. Het was zwaar bewolkt en hoog water dus geen mogelijkheid om het strand op te rijden.. Inmiddels begonnen we wel al weer trek te krijgen en besloten we om bij de Publix een broodje te halen.. En vervolgens onze weg voort te zetten richting Cocoa Beach.
Dat broodje was weer een succes en het kostte ons wel wat tijd om het te nuttigen..
En echt het waren maar halve broodjes, waar laten mensen een hele?

Een kustweg kreeg ik niet gevonden, maar het eerste stuk reden we wel door het binnenland..
Wat een verschil met de snelweg.. We passeerden meer trailerparken dan gewonen huizen en heel veel community churches. Ik vind het heel ontspannend om zo een stuk te cruisen..
Maar op een gegeven moment hebben we toch maar weer de snelweg gekozen.

Cocoabeach is een mooi strand, het was alleen tja laten we zeggen, nogal heet.
Maar na wat sms'jes naar Nederland te hebben verzonden, konden wij alleen maar grijnzen.. 8 graden in combinatie met veel regen en wind? Wij hebben t hier veel beter.. Veel beter...
We zullen proberen niet meer te klagen 😁

Het zee water of eigenlijk moet ik oceaanwater zeggen, was ook al zo heerlijk van temperatuur..
Helaas was door de aanlandige wind, de branding nogal flink en was t een hele uitdaging om je staande te houden in het water.. Maar man, wat was dat lekker..

Na een uurtje of 2 en half hielden we het voor gezien.. Het allergrootste nadeel van het strand is dat alles uiteindelijk aan elkaar plakt van zonnebrand, zand en zout.. En zo besloten we tegen half 5 toch maar terug naar het hotel te gaan om te douchen, ipv ergens plakkerig naar een restaurant te gaan.

Op verzoek van Sterre reden we eerst nog naar de Super Target, want ze had nog wat wensen, maar die viel erg tegen.. Wat een zooi was het daar.. TJ Max zat er vlakbij en daar konden we wel ons hart ophalen.. Sterre zocht wat make up borstels bij elkaar en kocht voor mij een hele mooie Tommy Hilfiger handtas. Nog voor mijn verjaardag en alvast voor Moederdag.
Er waren ook nog prachtige Hilfiger teenslippers, gewone rubberen, maar helaas net niet in mijn maat. Ik mocht ze echt niet kopen van Sterre..

De dag hebben we afgerond bij The Outback.. Wat kun je daar toch lekker eten..
Samen hebben we geprobeerd een blooming onion te verorberen, niet gelukt..
Ook het hoofdgerecht was weer too much. Sterre heeft haar Sirloin en garnalen wel helemaal opgegeten, maar mijn beef taco's waren toch echt te veel van het goede...

Bij thuiskomst, het was inmiddels tegen 11 uur zijn we meteen gaan slapen..
De wekker op 7 uur, want Magic Kingdom stond op het programma..

24 April.. Zondag en dan?

Dag 2, 24 april.

Vannacht was ik om half 3, klaar wakker, ik was volledig overtuigd dat ik de hele nacht had doorgeslapen en het een kwestie van minuten zou zijn voordat de wekker af zou gaan. Niet dus!
Om 5 uur gebeurde het zelfde, waarna ik maar even gelezen heb om aansluitend toch nog door te slapen tot een uur of half 8. Niks bijzonders dus.. Voor zo'n eerste ochtend in Florida.
Sterre had nergens last van en sliep door tot ze wakker werd van mijn gerommel, omdat ik een kopje koffie ging zetten.

Tja, wat doe je zo'n eerste dag, als die dag ook nog op zondag valt.. ook dat is, voor ons, niet zo lastig, je gaat shoppen. In de Lake Buena Vista Factory Store outlet, ik geloof niet dat we hier ooit eerder zijn geweest..
Maar niet voordat we eerst een broodje bij Dunkin' Donuts hebben gescoord, wat op zich al een hele belevenis was, omdat kennelijk heel veel mensen besloten hadden uit ontbijten te gaan. Bij Dunkin' Donuts hadden ze daar wat problemen mee. Het opnemen van de bestelling en het afrekenen ging prima, maar daarna was het voor de gestresste medewerkers toch echt een challenge.
Je krijgt een ticket met het nummer van me bestelling, ze waren nog bezig met nummer 645, wij hadden 669. Dat was op zich nog niet zo verontrustend, totdat we in de gaten kregen dat er mensen al een uur! stonden te wachten... Gelukkig greep er iemand in en na wat gezellige onderonsjes, dat is wat ik hier zo geweldig vind, stonden wij na een stief kwartiertje weer buiten, met de juiste bestelling en dat was best een unicum deze ochtend..

De rest van de dag was redelijk saai, voor een ander dan. Wij bezochten de Gap Store, Old Navy, Tommy Hilfiger, Aeropostale en uiteraard ook wat andere winkels, maar daar kochten we niets..
En reden met een auto vol, om half 4 naar Panera Bread om een late sandwich te nuttigen, ik nam een soepje, met spinazie, broccoli, zon gedroogde tomaten en een soort noodles het was lekker en kwam van de light selectie!
Hierna was een Walmart ons doel, waar we wat flesjes drinken, een klein Coleman koeltasje, oversized badhanddoeken, Jelly beans in 41 smaken (yes) en voor Sterre peanut nutter Oreo's, fruit, cereals en melk, voor ontbijt inkochten, maar toen was ik het toch echt beu, de winkels..
Wat ons opviel is dat het assortiment wel wat gewijzigd is, zo waren onze geliefde zakken met sliced appels niet te vinden, wel waren er nu bakken, maar wat moet ik met 70 stukjes appel?
Na alles naar het motel te hebben gesleept en te hebben opgeruimd, alle kaartjes verwijderd etc..

Zijnde uiteindelijk bij Applebees gaan eten en zo sloten we deze eerste Florida dag heel moe maar voldaan af.
Wanneer ik kan opladen is echt een raadsel, want de WiFi valt me overal wat tegen. Alleen bij Panera Bread was die gisteren goed genoeg om te posten...

Morgen een dagje naar zee!

Dag van vertrek, eindelijk.

Lang gewacht en dan, uiteraard, toch gekomen.
We hadden de wekker gezet, want stel je voor.. Maar natuurlijk waren we voor de wekker ging al uit bed. Behalve de toilettassen hoefden we niks meer in te pakken.. Het was een kwestie van douchen, aankleden, ontbijten en gaan.
De taxi was zoals altijd keurig op tijd en ook de rit van Gilze naar Schiphol verliep voorspoedig.
Maar daar begin het drama wat douane heet.. Man man wat een ellende, wij hadden 3 uur voor onze vlucht, maar er stonden legio mensen in de rij voor vluchten van half elf en elf uur en alles daartussen. Om elf uur moesten we nog door de douane en er stonden zoveel mensen om ons heen wiens vlucht voor elf uur vertrok.. We hebben best wat reizigers voor laten gaan..
Maar ook wij waren pas 2 uur een een kwartier na aankomst bij onze gate, die gelukkig redelijk vooraan was; G04. En ook onze vlucht was nu delayed omdat er nog altijd mensen voor de douane stonden terwijl wij al aan boord waren.

Online inchecken was gisteren niet gelukt, maar het was me, kennelijk wel gelukt om andere stoelen te selecteren. 2 met heel veel beenruimte, bij de nooduitgang, wat een verademing..
We vlogen ook met een ander toestel dan gepland.. Een Airbus A330-300 in plaats van een Boeing.

Wat me onmiddellijk op viel aan boord, was de leeftijd van de stewardessen. Zag ik de laatste de leeftijd wel stilletjes aan opschuiven, hadden we hier bij Air Canada toch echt te maken met senior ladies. Ik heb het uiteraard niet nagevraagd, maar golden girls waren er zeker bij 55+, maar misschien wel 60+. Met een van deze golden ladies tijdens het opstijgen tegen over ons in een stoeltje, werden we aardig onderhouden.. totdat we in de lucht waren..  En ik moet zeggen de service was meer dan goed en het eten vergezeld van een drankje naar keuze, misschien nog wel beter.

De overstap op Toronto en de vlucht met Air Canada Rouge naar Orlando waren ook prima!
De overstap was naast de formaliteiten, 1 toilet bezoek en een drankje lang! Met daarin een speciale rol voor de Deense man die in de buurt van Sarasota woont en waarmee ik een heel erg leuk gesprekje voerde, nadat hij ons had uitgelegd hoe het op de luchthaven van Toronto werkte.
De bagage hoef je niet op te halen en opnieuw in te checken, maar nadat je uit het vliegtuig bent gekomen en voor de volgende vlucht ben ingecheckt moet je in een ruimte wachten totdat je op een bord je intitialen ziet, die aangeven dat je bagage is gepasseerd. In mijn geval best lastig, aangezien ze hier de "van" aan je achternaam koppelen en mijn intitialen als "Van, Mon" worden weergegeven. Plots heten er best veel mensen van. "Wag, Ste" de initialen van Sterre, waren iets herkenbaarder. Pas dan mag je naar de paspoortcontrole. Gelukkig ging het allemaal soepel. Zeker vergeleken met Schiphol.

In de vertrekhal kon ik onze vlucht naar Orlando niet op het bord terugvinden, hij stond er wel, maar ik was op zoek naar een vlucht aan de hand van de boardingtijd, die ook op het ticket stond en niet de vertrektijd. Maar gelukkig was daar de Vlaamse Gijs die bij de information services in Toronto werkt en zo kwam alles goed.. Heel veel prikkels en tijdsdruk, leveren mij toch echt wel stress op..

De vlucht met Air Canada Rouge was simpel maar prima. De stewardessen hier leken de kleindochters te zijn van de stewardessen op de eerdere vlucht, echt heel grappig, maar ook deze dametjes bleken meer dan capabel en reuze vriendelijk te zijn.

Ook op MCO, Orlando International AirPort verliep alles soepel. Raakte aan de praat met een Man uit Florida en later een Canadees en je merkt dat zij toch wel erg onder de indruk zijn van de aanslagen in Europa. Ook al moest ik aan de eerste wel nog even uitleggen, waar Nederland ten opzichte van België, Frankrijk en ook Denemarken?? ligt.

Ik had me voorgenomen om het afhalen van de auto heel relaxed te doen, dit omdat ik eerder al eens problemen had met de auto, die zwaar beschadigd en vies bleek te zijn, maar dat zagen we pas de volgende ochtend. Je bent moe, wil naar je hotel en dan schiet echt goed kijken er nog wel eens bij in.
Maar deze keer zou me dat niet gebeuren.
We werden goed geholpen bij Dollar/Thrifty en nadat de baliemedewerker zich er van verzekerd had dat een "kleine" SUV voor ons toch voldoende was, kreeg ik het advies, dat als er niks naar mijn zin bijstond we gewoon moesten wachten, er zouden steeds wagens worden binnengereden.

Maar in tegenstelling tot eerdere ervaringen en mijn verwachting (zaterdagavond en er waren nog al wat vluchten binnen gekomen) was nou net het rijtje midsize SUV's goed vertegenwoordigd. Daar ging de gratis upgrade waar ik op hoopte, want we hebben eerder wel leuke auto's gereden. Ik de k dan aan de GMC en een full option Ford Edge.
Maar eerlijk is eerlijk er stond veel. Een Jeep, een Chrysler en nog meer, maar ook 2 fraaie Hyundai Santa Fe's. Laten we realistisch blijven dat is toch heel wat groter dan mijn eigen Renault Modus thuis. De keuze viel op een roest bruine Santa Fé, AWD (all Wheel Drive) met 8200 Miles op de teller.

Okay, de stoelen zijn niet elektrisch verstelbaar, maar man wat rijdt de deze auto meer dan goed!
 Morgen maar eens uitvogelen wat er allemaal op en aan zit. Mijn TomTom was snel weer geïnstalleerd de koffers achterin de auto gezet en off we were!
Wat gaat dat toch makkelijk, uitkiezen en wegrijden..

Inmiddels was het donker in Florida en zo vermoeid als ik was, hebben we rustig aan gedaan.
Tom, bracht ons zonder problemen naar Kissimmee, al zijn de wegen tov mijn kaart wel weer veranderd... Maar het lukte. Ons motel, het Ramada Gateway Inn, was met een half uurtje bereikt en ook het inchecken verliep spoedig. We werden niet teleurgesteld; precies wat we nodig hebben: een kamer,  2 riante bedden, een koelkastje, en tv en koffiezetapparaatje, een douche en toilet.
En bovenal schoon.. en dat voor €34 per nacht, met zijn 2, wel te verstaan... Mij hoor je niet klagen.

We hebben de koffers uitgepakt en nadat we een douche hebben genomen zijn we er snel ingedoken.. Helaas werkt de WiFi hier slecht, zeg maar niet, maar dat had ik al gelezen, dus opladen doe ik morgen!! Nu de oogjes dicht en slapen!

Nog 5 dagen voor vertrek

We hebben de afgelopen weken lustig afgeteld door middel van leuke plaatjes die over op het www te vinden zijn. Ook weer wat actiever deelgenomen aan het Florida Forum en reisverslagen gelezen van de geluksvogels die er nu zijn..

Inmiddels zijn de koffers weer van zolder, zijn nieuwe sandalen aangeschaft, Amerika stekkers en Disney bekerkoordjes weet uit de kast geplukt, is ook de Sunpass transponder weer opgeladen, TomTom ge-update, de Coleman koeltas die bij de Walmart werd gekocht in 2012 klaargezet (ideaal voor een dagje uit) en zijn zelfs de zuurtjes voor in het vliegtuig aangeschaft. Ook zijn we tot de conclusie gekomen dat we waarschijnlijk met nog minder spullen in de koffers heen vertrekken dan andere jaren.
Simpelweg omdat Sterre uit al haar zomerkleding gegroeid is.. Bij het passen bleken dat toch vooral zaken te zijn die ze eerder in Florida kocht.. lees daterend van 2012 tot en met 2014. En zijn alleen de weinige items die ze afgelopen zomer kocht nog geschikt. Verklaart ook meteen het behoorlijke saldo oo haar kleedgeld rekening.. Die kan los gaan...

Voor mij zit t net wat anders.. Was ik vorig jaar flink afgevallen en had ik veel nieuws gekocht, kan ik daar nu alleen maar verlangend naar kijken en ligt de kleding in de kast op de stapel misschien van de zomer. Gelukkig heb ik nog wel wat korte broeken die ik pas en heb ik inmiddels al wat nieuwe shirtjes aangeschaft. De eerste dagen kan ik wel vooruit. Sterre daarentegen heeft geen korte of lange zomer geschikte broeken meer, dus daar moeten we deze week nog voor op pad. Al is het maar om 1 korte broek of jurkje te scoren.

Voor mij wordt dit, voorover ik nu kan overzien een rustige week. Al zijn wassen en strijken niet mijn favoriete bezigheden. Het wordt mooi weer en daar hoop ik toch nog even van te genieten. De kou van afgelopen dagen vond ik niet aangenaam, ik verlang nu toch echt wel naar wat verwarmende zonnestralen.. Volgende week lopen we waarschijnlijk te puffen dat het wel erg warm is.. De vooruitzichten zijn meer dan goed te noemen,

Sterre heeft nog een redelijk drukke week voor de boeg. 4 schooldagen met 3 toetsen en een p.o..
En op donderdag krijgt ze terugkoppeling op haar eerste sollicitatiegesprek, wat ze gisteren had.
Het lijkt haar super leuk om bij een nog te openen lunchroom hier in het dorp te gaan beginnen..
Het gesprek ging goed en alle voortekenen zijn aanwezig, maar toch nog maar even vingers crossed tot dat ze het telefoontje krijgt. You never know..

Vrijdag is ze vrij en gaan we de koffers pakken, al denk ik dat alles makkelijk in 1 koffer past. En dat we voor de heenreis zelfs een van de handbagage koffers in een lege grote koffer kunnen stoppen, zodat we met weinig bagage aan boord zullen zitten, wat wel zo fijn is.